Istnieje wiele miejsc, skąd można wziąć kota. Ważne jest aby to była przemyślana i mądra decyzja. Powinieneś również sprawdzić źródło, z którego bierzesz zwierzę. Zwykle jednak odradza się kupowanie kota w sklepie zoologicznym. Powód? Taki zwierzak jest zestresowany pobytem w zamknięciu, w miejscu, przez które co dzień przewijają się tłumy ludzi. Swoją drogą takich praktyk powinno się CAŁKOWICIE zakazać, zwierze to nie towar sklepowy, który stoi sobie na wystawie, tylko żywa i CZUJĄCA istota, której należy się szacunek (mrruuu, powiedziałam). Poza tym, gdy decydujemy się na kota ze sklepu, musimy się liczyć z tym, że może być to osobnik zaniedbany, chory, a także nieprzystosowany do kontaktu z człowiekiem.
Dobrym “źródłem”, z którego można wziąć zwierzę (nawet za darmo) są schroniska. Z pewnością znajdziemy tam potrzebujące, łaknące ciepła i miłości stworzenie, które z wdzięcznością przyjmie naszą opiekę (zdarzają się przypadki wolnożyjących kotów, które po przeprowadzeniu do domu człowieka, nie mają najmniejszej ochoty by gdziekolwiek wychodzić). Od pracowników schroniska możemy zaś dowiedzieć się wielu rzeczy o naszym przyszłym ulubieńcu, czy ma jakieś choroby, jak się zachowuje w stosunku do innych zwierząt i ludzi, jaki ma charakter, itp. Jednak najpewniejszym miejscem, gdzie można odnaleźć “tego jedynego” kota, są rodziny, którym po prostu okociła się kotka (sama osobiście skorzystałam z takiego rozwiązania ). Małe kocięta można (jeśli oczywiście mama-kotka pozwoli ) odwiedzać już w pierwszych tygodniach życia. Przyzwyczają się w ten sposób do obecności człowieka. Później zaś, gdy maluchy już zaczną samodzielnie chodzić i się bawić, można obserwować ich zachowanie, a tym samym wybrać takiego kota, który do nas najlepiej pasuje. Dobrze też jest poznać mamę kociąt, to bowiem jak sama zachowuje się w stosunku do ludzi i jak się nimi opiekuje, udziela się kociakom i wpływa znacząco na ich charakter.
Pamiętajmy, żeby nie brać malucha zbyt wcześnie od kocicy (mam tu na myśli okres krótszy niż 12 tygodni od daty narodzin). Wiele osób uważa, że “zbyt stary” kociak nie zaakceptuje nowego właściciela, dlatego często już kilkutygodniowe kocięta, o ile potrafią samodzielnie jeść i korzystać z kuwety, są odbierane matce. Po pierwsze: istnieje wiele przypadków dorosłych kotów , które bardzo przywiązują się do nowego opiekuna, jeśli jest inaczej to być może przyczyną są traumatyczne przeżycia, jakich w przeszłości doznało zwierzę. Po drugie: jeśli ktoś uważa, że potrzeby kotów (tudzież innych zwierzaków) ograniczają się do procesów fizjologicznych, jest w wielkim błędzie! Kot, tak jak człowiek, potrzebuje kontaktu z matką, która odgrywa istotną rolę w kształtowaniu psychiki kociaka i jego poczucia bezpieczeństwa.
Ten, kto chciałby mieć rasowego kota z rodowodem, powinien udać się do odpowiedniego hodowcy. Jednocześnie musi się liczyć też z większym wydatkiem (koty perskie można kupić w granicach 100-600 zł). Wiarygodny hodowca powinien mieć dobry kontakt ze zwierzakami, koty powinny być w stosunku niego przyjazne i ufne, powinny być zadbane, czyste i zdrowe, a pomieszczenia, w których są trzymane przestronne i wolne od przykrego zapachu. Obowiązkiem opiekuna zwierząt jest udzielenie zainteresowanym wszelkich informacji na temat przyszłego pupila, oraz przekazanie wraz z kotem jego metryczki wystawionej przez odpowiedni związek oraz świadectwa szczepień i odrobaczania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz