Było już o kotach brytyjskich teraz przyszedł czas na persy. Obecnie należą one do najpopularniejszych kocich ras na świecie. Powodem tego jest ich ujmujący, przesympatyczny charakter, a także niepowtarzalna uroda. Jednakże ja osobiście spotkałam parę persów w swoim życiu i nie były to stworzenia zbyt przyjazne a ich "rozkapryszone" i wyraźnie niezawdowolone z mojego skromnego towarzystwa, mordki tylko potwierdzały moje odczucia. Cóż, mógł to być po prostu "wyjątek potwierdzający regułę". Koty perskie, zwane również angorami, pochodzą z Azji Mniejszej, gdzie hodowano zwłaszcza ich białą odmianę. Obecnie wytępują w ponad 200 odmianach barwnych. Ciekawostką może być też fakt, iż koty te były ulubioną "maskotką" mieszkanek haremu.
Wygląd zewnętrzny
Krępy tułów na krótkich, grubych i masywnych nogach, głowa również masywna, o szerokiej czaszce i okrągłej twarzy, osadzona na grubej, krótkiej szyi. Pełne policzki, mocna i dobrze wykształcona broda. W profilu persa charakterystyczne jest również wcięcie między czołem i nosem, zwane "stopem". To właśnie owa specyficzna budowa czaszki może spowodować u nich problemy zdrowotne. "Zagłębiony" w część twarzową nosek może utrudniać oddychanie, włosy rosnące na fałdzie nad nosem mogą drażnić oczy, a duże skrócenie żuchwy i szczęki może powodować nieprawidłowy zgryz
.
Futro: długie, gęste, lśniące, o delikatnej strukturze, jednakowej długości. Jednocześnie przysparza ono wielu problemów właścicielowi zwierzęcia- obowiązkowo bowiem należy szczotkować je kilka razy dziennie. W przeciwnym razie kot podczas codziennego mycia może najeść się kłaków własnego futra i mieć po tym fakcie poważne problemy zdrowotne.
Oczy: duże, okrągłe, najczęściej o odcieniu miedzianym lub ciemnopomarańczowym. U odmian białych zaś: niebieskie, pomarańczowe lub mieszane; u srebrzystych i złocistych: zielone.
Charakter i usposobienie
Są to nadzwyczaj łagodne i przyjacielskie zwierzęta, do tego nieco flegmatyczne (pamiętajmy, że również nad wyraz spokojne koty brytyjskie pochodzą z krzyżówek persów z kotami domowymi). Koty te nie przejawiają zachowań agresywnych i nigdy nie bywają złośliwe czy pamiętliwe. Przywiązują się do wszystkich osób w rodzinie i stale szukają kontaktu ze swoimi opiekunami. Nie mają również zbyt silnie wykształconeko instynktu łownego, a ich ruchliwość słabnie z wiekiem.
Podsumowując są to więc bardzo fajne, piękne i milusie stworzenia, które jednocześnie są bardziej wrażliwe na wszelkie "choróbska" i dolegliwości a także o wiele bardziej kłopotliwe w pielęgnacji niż koty krótkowłose.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz