Kocie choroby-wścieklizna

Ogólne dane personalne

Imię: Wścieklizna

Nazwisko rodowe: Wirus z rodzaju Lyssavirus

Preferowane osobniki: niebezpieczna praktycznie dla większości ssaków (głównie zwierząt wolno żyjących i takich, które są wypuszczane na zewnątrz) m.in. psa, kota, wiewiórki, lisa a także dla człowieka.

Miejsce bytowania: wirus ten atakuje i uszkadza głównie uład nerwowy zwierzęcia.

Skuteczność w leczeniu: niestety jest to choroba nieuleczalna i zarazem śmiertelna 

Bliższe informacje na temat choroby

Objawy: u zwierząt (w tym kotów) może wystąpić zwiększona agresja lub z kolei nadmierny spokój i uległość zwierzęcia, a także kulawizna, problemy z przełykaniem, ogólny niepokój, podniecenie, ślinotok, dziwne zachowania tj: bieg przed siebie (niepokój ruchowy), połykanie kamieni i ziemi, itp., w końcowym etapie porażenie i śmierć zwierzęcia.  Jednocześnie część z wyżej wymienionych objawów (tj. ślinotok, niepokój czy podniecenie) jest charakterystyczna dla zwykłego zatrucia, dlatego nie należy od razu wpadać w panikę, gdy zaobserwujemy je u swojego pupila.  

U człowieka jest to mrowienie i pieczenie ciała w miejscu pokąsania przez zarażone zwierzę (w okresie wylęgania choroby, który u człowieka trwa 4-12 tygodni), w kolejnej fazie, gdy wirus dostaje się do ośrodkowego układu nerwowego występują m.in. bóle głowy, nudności, również pobudzenie psychoruchowe, śpiączka i zgon. Charakterystycznym objawem jest również tzw. wodowstręt, czyli niemożność spożycia jakiegokolwiek płynu.  Rzadko kiedy, zarówno u zwierząt jak i ludzi, choroba przebiega bez pobudzenia psychoruchowego (tzw. "wścieklizna cicha").

Sposoby zakażenia: wirus wścieklizny znajduje się w ślinie chorego osobnika i jest przenoszony podczas bezpośredniego kontaktu z innym zwierzęciem (w praktyce więc najczęściej poprzez pogryzienie, rzadko w inny sposób).  Jak już wspomniałam narażone na zakażenie są tylko zwierzęta wolnożyjące i wypuszczane na zewnątrz czyli takie, które potencjalnie mogłyby zetknąć się z chorym osobnikiem.  

Leczenie i profilaktyka: jak dotąd zachorowanie na wściekliznę zawsze kończy się śmiercią, nie ma na nią żadnego lekarstwa czy antidotum. Dlatego też tak ważna jest profilaktyka poprzez coroczne szczepienia psów i kotów, istnieją też szczepionki dla ludzi narażonych na zakażenie. Warto też zachować szczególną ostrożność w przypadku napotkania na swej drodze zwierzęcia, które zachowuje się dziwnie w stosunku do swego naturalnego usposobienia np. sarna czy lis nie uciekające przed człowiekiem.