BARF- ekologiczna kama dla kotów (i nie tylko!)

Dieta BARF, która w wolnym tłumaczeniu oznacza "odpowiednie biologicznie surowe jedzenie", stanowi alternatywę dla tradycyjnego sposobu żywienia psów i kotów. Karma ta składem bardzo przypomina pożywienie, jakie zwierzę jadłoby w warunkach naturalnych, czemu zawdzięcza swoje zdrowotne właściwości. Ponoć wychodzi też o wiele taniej niż tradycyjne karmy kupowane w sklepie. Minusem jest to, że trzeba robić ją samemu, co bywa dosyć pracochłonne, ale czego nie robi się dla swojego pupila :-). Poza tym niektóre koty z wielkim oporem podchodzą do wszelkich zmian w codziennej diecie i potrzebują czasu, żeby przekonać się do nowego jedzenia, a to wymaga cierpliwości ze strony właściciela ;-). Podaję sprawdzony przepis na karmę (jej skład można udoskonalać zgodnie z zasadami żywienia BARF):

Żywienie kota

Koty żyjące na wolności odżywiają się zazwyczaj drobnymi gryzoniami (głównie myszami), ptakami i rybami. Nie pogardzą też jaszczurkami, żabami czy nawet owadami. Ofiary spożywają jeszcze ciepłe i w całości. Wraz z mięsem zjadają również kości, skórę, zawartość jelita i żołądka ofiary, a tam znajdują się zwykle rośliny, owoce, nasiona, czyli cały nieprzetrawiony obiad upolowanego zwierzęcia. Domowe koty, ze względu na znaczne uzależnienie od człowieka, muszą otrzymywać w posiłku składniki odżywcze niezbędne do prawidłowego rozwoju tj. białka, węglowodany, tłuszcze, witaminy i sole mineralne. Mimo że nie potrzebują dużo płynów, muszą mieć stały dostęp do świeżej wody, podawanej w czystej miseczce. Niektórzy specjaliści przestrzegają przed podawaniem kotu mleka. Zawiera ono bowiem dużo cukru (laktozy), który nie może być rozłożony przez soki trawienne z powodu braku odpowiedniego enzymu, co wywołuje potem biegunkę u zwierzęcia. Niektóre osobniki dobrze tolerują mleko i chętnie je piją (w tym także moja kotka, która zwykłej wody mineralnej nawet nie ruszy).  

Poród u kotki

Właściciele niewysterylizowanych koteczek, którzy zdecydowali się na powiększenie kociej rodziny (np. w celach hodowlanych), stoją przed nie lada wyzwaniem.  Dlatego warto wcześniej zasięgnąć informacji dotyczących rozrodu u kotów. Ciążę przyszłej kociej mamy powinien nadzorować także weterynarz. Ale zacznijmy od początku...

Zaleca się, aby koteczki przeznaczone do reprodukcji były kryte po osiągnięciu dojrzałości nie tylko płciowej (ta jak wiadomo występuje bardzo wcześnie, nawet już w 4. miesiącu życia!) ale również fizjologicznej. Zbyt wczesna ciąża może bowiem skończyć się odrzuceniem potomstwa przez kotkę.
Rozród u kotek najczęściej rozpoczyna się więc między 1. a 2. rokiem życia. Kotka podczas rui odwiedza romantycznie usposobionego  kocura, najlepiej w jego miejscu zamieszkania .I tu najczęściej kończy się rola opiekunów... Pamiętajmy, że są różne kotki i kocury i czasem na skonsumowanie związku trzeba poczekać dzień, kilka dni bądź jeszcze dłużej, bywa nawet że wyswatana przez ludzi para nie przypadnie sobie do gustu i z amorów nici ;-). Po udanej radce z z kocurem kotka może być jeszcze przez kilka dni w rui i teoretycznie może zajść w ciążę z kolejnym kocurem. Wówczas dzieci z jednego miotu będą miały różnych ojców (!)

Sterylizacja- fakty i mity

O potrzebie sterylizacji kotów domowych pisałam kiedyś w poście Sterylizacja i rozmnażanie kotów.  Dzisiaj natomiast, rozwijając ten temat, zajmę się bardziej szczegółowymi aspektami dotyczącymi samego zabiegu. Na początek wyjaśnienie- czym się różni kastracja od sterylizacji? Oba terminy bywają często używane zamiennie, czasem też w odniesieniu do kotek mówi się o sterylizacji, a w przypadku kocurów o kastracji. Tak naprawdę jednak kastracja jest jednym z rodzajów sterylizacji. Sterylizacja oznacza zabieg chirurgiczny, polegający na pozbawieniu płodności, czyli może to być samo podwiązanie jajowodów u kotki bądź nasieniowodów u kocura.  Kastracja natomiast  to usunięcie narządów rozrodczych (gonad), czyli jajników w przypadku samic i  jąder w przypadku samców. Większość weterynarzy usuwa także zbędną już macicę. 

Czego boją się koty?

Dzisiejszy wpis będzie poświęcony kocim lękom. A trzeba wiedzieć, że koty to stworzenia bardzo stresogenne i wrażliwe, stosunkowo łatwo podlegające negatywnym emocjom. Wydawałoby się, że zdecydowanie więcej powodów do zmartwień mają koty wolno żyjące. Jednak na pozór sielankowe życie "mruczków kanapowych" również nie jest pozbawione codziennych trosk. Skąd się one biorą u kochanego i rozpieszczanego kota, który ma wszystko co potrzeba i nie musi martwić się o swój byt? Skłonność do niepokoju i odczuwanie stresu to cechy naturalne mruczków.  Negatywne czynniki, zwiększające u kotów odczucie lęku, czają się dosłownie wszędzie i to zarówno w plenerze jak i w domowym zaciszu. Około 70% bodźców stresogennych jest pochodzenia zewnętrznego (środowiskowego). Cała reszta wynika już z samej kociej natury.
Systematycznie występujące niedogodności życiowe pozostawiają trwałe piętno na zdrowiu kota, co może przejawiać się zaburzeniami zachowania zwierzęcia, a także obniżeniem jego odporności.

Astma u kotów

Kocia astma, czyli zespół schorzeń układu oddechowego, to częsta i niebezpieczna choroba o podłożu alergicznym. Jej objawy są bardzo podobne do tych, które obserwujemy u ludzi. Mogą one ustąpić samoczynnie bądź po podaniu odpowiednich leków. Największa zachorowalność na astmę ma miejsce głównie wśród młodych kotów, znacznie częściej u kotek niż u kocurów. W skrajnych przypadkach choroba ta może przybrać postać zespołu ostrej duszności oddechowej. Jest to zaostrzony stan przewlekłej astmy, stanowiący bezpośrednie zagrożenie dla życia zwierzęcia. Podczas takiego ataku występują bardzo silne duszności i napadowy kaszel, które wzmagają się podczas choćby najmniejszego ruchu. Wówczas należy niezwłocznie przewieźć kota do lekarza weterynarii, unikając przy tym jak tylko się da gwałtownego przenoszenia. 

Opieka nad kocim seniorem

Obecnie koty domowe (podobnie jak właściciele tychże kotów ) żyją znacznie dłużej niż ich przodkowie. Średnia długość życia przeciętnego kanapowego mruczka wynosi 16 lat, a coraz więcej osobników dożywa co najmniej 20 lat. Nic zatem dziwnego, że geriatria również stała się jedną ze specjalności lekarzy weterynarii. Starzejący się kot potrzebuje szczególnej opieki i troski ze strony swojego właściciela. Dla niektórych taki zwierzak może się wydawać już "mało atrakcyjny", za to bardziej wymagający.  Koci senior porusza się wolniej, większość czasu przesypia, najchętniej w zacisznym miejscu.

Kocie choroby- padaczka

W dzisiejszym wpisie zamieszczam kilka podstawowych informacji o jednej z najczęściej występujących chorób układu nerwowego- padaczce. U ludzi jest to schorzenie powszechne, w Polsce cierpi na nie ok. 400 tys osób (ok.1%). Nie wszyscy jednak wiedzą o tym, że na epilepsję chorują również nasi czworonożni ulubieńcy- psy i koty. U tych ostatnich ponoć występuje ona dość rzadko, a to z powodu szczególnych właściwości kociego mózgu. Mimo to moja kotka ponad trzy lata temu dostała pierwszy atak padaczkowy. Notabene, było to dokładnie 14. lutego, kiedy prócz popularnych Walentynek obchodzi się również Dzień Chorych na Padaczkę. Od tego czasu Smerfetka miewała ataki o różnym nasileniu i częstotliwości. Bywało, że przez trzy miesiące nie pojawiły się u niej żadne objawy. Potem ataki wracały ze zdwojoną siłą, nawet do kilku dziennie (również podczas snu) i znowu ustępowały na dłuższy czas. Widok jest straszny, a zwłaszcza u zwierzęcia, które nie rozumie, co się z nim dzieje.  Moja kotka regularnie przyjmuje odpowiednie leki. Od czasu do czasu dostaje też specjalną karmę, która zawiera łagodny i naturalny środek uspokajający. Ta kombinacja najwyraźniej dobrze jej służy, gdyż prawie od pół roku nie miała żadnego ataku  :-). I oby tak dalej! 

Ogólne dane personalne choroby 

Padaczka (zwana również epilepsją) to zespół objawów klinicznych, które występują nagle w postaci skurczów i konwulsji. Napad padaczkowy  jest wyrazem przejściowych zaburzeń czynności mózgu, polegających na nadmiernych, gwałtownych i samorzutnych wyładowaniach bioelektrycznych w komórkach nerwowych. Jest to choroba o podłożu neurologicznym, przewlekła i niestety zazwyczaj nieuleczalna Można jednak kontrolować objawy  bądź wyeliminować je całkowicie, przynajmniej na jakiś czas. 

Kocie choroby-wścieklizna

Ogólne dane personalne

Imię: Wścieklizna

Nazwisko rodowe: Wirus z rodzaju Lyssavirus

Preferowane osobniki: niebezpieczna praktycznie dla większości ssaków (głównie zwierząt wolno żyjących i takich, które są wypuszczane na zewnątrz) m.in. psa, kota, wiewiórki, lisa a także dla człowieka.

Miejsce bytowania: wirus ten atakuje i uszkadza głównie uład nerwowy zwierzęcia.

Skuteczność w leczeniu: niestety jest to choroba nieuleczalna i zarazem śmiertelna 

Udzielanie pierwszej pomocy

Wiele mówi się o udzielaniu pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, często bowiem o uratowaniu czyjegoś życia decydują wręcz sekundy. Dlatego też warto zapoznać się z czynnościami, jakie należy wykonać w przypadku czyjegoś zasłabnięcia, ustającej akcji serca, itp. Również naszego kota. Poniżej przedstawiam krótki opis jak zachować się i jak popawnie udzielić pierwszej pomocy choremu kotu (postępowanie jest prawie podobne jak w przypadku człowieka). A więc....

Katar nie tylko dla ludzi

Dane personalne choroby 

Imię i nazwisko:    Koci katar

Nazwa fachowa:     Wirusowe zapalenie nosa i tchawicy

Rodzina:                 Wirusy 

Znaki szczególne:  katar, ropny, śluzowaty wyciek z nosa kota, kaszel, kichanie, łzotok, gorączka (nawet do 40 stopni), apatia, odwodnienie, a także utrata apetytu, nadżerki i owrzodzenie w jamie ustnej i opuchnięcie stawów i kulawizna u kociąt 

Miejsce bytowania:   górne drogi oddechowe zwierzęcia

Preferencje personalne: głównie koty, dla ludzi zaś choroba ta jest niegroźna 

Sterylizacja i rozmnażanie kotów

Koty należą do wyjątkowo, hmm, "płodnych" stworzeń. Duża płodność jest bowiem jednym z czynników umożliwiających przetrwanie danego gatunku. Dojrzałość płciową koty osiągają już w wieku 6-8 miesięcy, lecz zależne jest to też od rasy i cech indywidualnych (moja kotka już w wieku 4 miesięcy dostała pierwszą ruję). Przeciętna długość ciąży u kotki wynosi ok 66 dni. Załóżmy więc następującą sytuację: pojedyncza, zdrowa, dojrzała płciowo kotka może rodzić kocięta nawet cztery razy do roku. Liczba dzieci z jednego miotu jest różna ale średnio są to zazwyczaj 3-4 kociaki. Każde z nich po osiągnięciu dojrzałości również może mieć tyle samo dzieci, itd.  Obliczono, że jedna kocica i jej potomstwo, którym nic nie przeszkadza w rozmnażaniu w ciągu 7 lat mogłyby teoretycznie wydać na świat aż do 400 tys. osobników!  

Wybrane zagadnienia z dziedziny weterynarii: Uppps! Chyba zrobiłam się zbyt kolokwialna :-)

Toksoplazmoza

Co to jest?

Jest to choroba pasożytnicza wywoływana przez pierwotniaka szeroko rozpowszechnionego w przyrodzie w przyrodzie ( którego nazwa rodzajowa brzmi: Toxoplasma gondii). Mogą się nią zarazić zarówno zwierzęta jak i ludzie. Pierwotniak ten bytuje w tkankach. W przypadku ludzi okazuje się szczególnie niebezpieczna dla ciężarnych kobiet (może doprowadzić nawet do poważnego uszkodzenia płodu). Znaczny odsetek z nas (10-20% osób do lat 20 i 60-80% u osób powyżej 50 lat) jest nosicielami bezobjawowo przebiegającej łagodnej toksoplazmozy i nawet o tym nie wie!

Szczepić kota, czy też nie szczepić? Profilaktyka jak zawsze górą.

Jak już wspomniałam w poprzednim wpisie, kot, jak każda żywa istota, nie jest wolny od chorób.  Profilaktycznie można jednak zaszczepić swego pupila przeciwko najniebezpieczniejszym kocim chorobom zakaźnym. Jak pwszechnie wiadomo, łatwiej (i taniej) jest zapobiegać niż leczyć. Zwłaszcza, że wiele z kocich chorób zakaźnych może się okazać dla naszego podopiecznego śmiertelna. Katar koci, panleukopenia, białaczka, wścieklizna to tylko niektóre z nich.

Kocie choroby: jak je rozpoznać u swojego pupila

Hejka, jako że urodziłam się w zimie, bardzo (choć nie zawsze) odpowiada mi pogoda, którą mamy obecnie za oknem. No może już mniej entuzjastycznie do tego podchodzę, gdy jadę autobusem do szkoły ze średnią prędkością 10km/h, albo gdy marznę na przystanku, albo gdy odbywam przymusowy kurs nauki jazdy na łyżwach (wprawdzie bez łyżew, ale za to na ekstra oblodzonym chodniku). Zima to również bardzo trudny czas dla wszystkich bezdomnych ludzi i zwierząt (w tym też kotów). Koty, jako łowni drapieżcy z natury skazani na trudne warunki środowiska i ewolucyjną walkę o przetrwanie, są bardziej odporne od ludzi na czynniki pogodowe. Co nie znaczy, że nie chorują i ich stan zdrowia pozostaje obojętny na duże mrozy, brak pożywienia, zarazki, itd. Również nasze udomowione, żyjące w ciepełku ludzkiego domostwa, koty mają swoje problemy zdrowotne. W przypadku zwierzęcia, które nie powie nam przecież, że je coś boli albo, że źle się czuje, wykrycie wszelkich nieprawidłowości może być dla nas ludzi szczególnie trudne. Dlatego ważna jest dogłębna obserwacja pupila, okresowe wizyty u weterynarza (szczególnie w przypadku starych kotów), no i również profilaktyka w postaci szczepień. Poniżej zamieszczam opis zmian w zachowaniu i wyglądzie kota, które mogą wskazywać na stany chorobowe

Spis niektórych roślin, które mogą zaszkodzić Twojemu kotu.

Poniżej zamieszczam spis roślin trujących dla kota (trochę tego jest), ważne aby Twój kot nie miał z nimi bliższych kontaktów (mam tu w szczególności na myśli pyszczek ciekawskiego zwierzaka)!

Migdał                                          Drzewo morelowe

Zwartnica                                     Lilie

Zawilec                                        Advocado

Bieluń indiański                           Azalia

Angel Wing                                  Czerniec gronkowy

Begonia                                       Buk

Jabłoń                                         Pokrzyk(wilcza jagoda)

Rajski ptak                                  Kaktus

Rudbekia                                     Caladium

Sangwinaria kanadyjska              Rącznik pospolity

Cestum                                         Solandra Wielka

Wiśnia (pestka, nasiona i liść)      Cyklamen

Miodle                                           Sagowce

Żółcień                                           Żonkil

Klematis                                        Wilczydełko (wawrzynek)

Zimowit jesienny                           Ostróżka

Orlik                                              Epipremnum

Szalej jadowity (cykuta)                Scindapsus

Kąkol polny                                   Dieffenbachia

Chaber (bławatek)                        Bakłażan

Krokon                                          Bez czarny

Krokusy                                        Bergenia sercowata

Bukszpan                                     Drzewo eukaliptusowe

Przestąp dwupienny                     Robinia akacjowa

Kruszyna                                       Paproć

Jaskier                                           Len pospolity

Jemioła                                          Gwiazda betlejemska

Ziemniaki (pędy)                            Bluszcz pospolity

Pierwniostek chiński                      Kasztanowiec czerwony

Rojnik murowy                               Hiacynt

Tytoń                                             Hortensja

Ostrokrzew                            Pomidor (łodyga, liście i ziel.owoc)

Tulipan                                         Trzmielina

Kapustka                                      Śnieżyca przebiśnieg

Cis pospolity                                 Pelargonia

Bieleń dziędzierzawa                    Siekiernica górska

Groszek pachnący                        Szczwół plamisty (pietrasznik)

Jewelweed                                    Glicynia chińska

Figowiec sprężysty                        Roślina Szeflera

Rabarbar                                      Naparstnica purpurowa

I na tym niestety nie koniec! Zainteresowanych odsyłam do literatury fachowej.